Yanılgılarıma Dair Şiiri - Elif Kaçmaz

Anladım ama geç anladım
Bildim yenilişin sonunu
Bir çizgi çektim önüme
Unuttum menzilini boyunu

Gözlerimi kapadığımda gördüğüm
Sen, ben ve öldürdüğün çocuk ruhum
Yanıldın diye feryat etti de susturamadım
Zihnim kirliydi, bilememişim

Kelimelere yazık ettim
Harcadım boş sözlere
Şimdi sorarım kendime
Pişman olunca sonunda
Kalmadı mı hiç vebali üstüme

Bilmiyordun, biliyorum
Ama birlikte yürümüştük
Korkma, ortak etmem seni günahıma
Alışkınım kendi kazdığım kuyularda boğulmaya

Anlatmak ne kadar da güç
Ruh yorgun düşmüş düşlerin gölgelerinden
Ağlamaksa daha bir imkansız şimdi
Göz yaşlarım bile dargın bana