(Siyah gözlerinin destanını yazmak ve bu destanla gözlerine varmak için, içimdeki şairleri bir bir uyandırdığım bir zamanda, bir ateş gibi düştü içime: O siyah gözlerinin bir zemheri olduğu! ...)
Şimdi kelimelerim tıpkı yüreğim gibi
Sözlerimi kalbimden kopartıp alıyorum
Adım gibi bildiğim efsuni gözlerini
Bir hançermişçesine kalbime saplıyorum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim