Orta sınıf bir otel,sessiz,sakin,münzevi,
Ve orta yaşlı bir bey,resepsiyon,görevi.
Senelerdir buraya bilir gelen gideni,
Bu otel onun için insanlığın madeni.
Akşam ile gecenin ortasında bir zaman,
Bir genç resepsiyona yürüdü hiç durmadan.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiiri çıktı alıp bu akşam okuyacağım..ağlamadan okuyabilirsem ...
Recep Uslu
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta