Kırgın ve kızgınsın bana biliyorum KIZIM!
Belkide nefretle bakıyorsun gözlerinde mutluluğu arayan bu iki göze...
Birbirinden ürken ama birbirinden uzak kalmak istemeyen yüreklere hasretimdendi belki,
Belkide Belkide senin tılsımındı beni bu hale koyan be KIZIM!
Kızım diyorum sana ve biliyorum sende kızıyorsun buna.
Kızım demek; sözlerini tüketmiş ama yinede derdini anlatamamış çaresizin son yakarışıdır senin hoşuma gitmeyen benim dünyamda.
Özür diliyorum senden;
Mutluluğu gözlerinde aradığım için.
Özür diliyorum senden;
Yüreğimi bir anda önüne seriverdiğim için.
Özür diliyorum senden;
Bambaşka dünyanda yer almaya çalıştığım için.
Küçüğüm belkide ondandır tüm hatalarım, yanlımam ve YENİLMEM.
Küçüğüm işte tüm elimde olanı birden saçıveriyorum ortaya ufak bir mutluluk ışığı görünce,
Yalanda olsa yanlışta olsa kanıyorum o ışığa hemen başkalarını düşünmeden.
Beni yine yanlış anlayacaksın bunuda biliyorum ama ben içimdekileri döktüm dışa gerisi beni aşar...
Küçük ama yalansız sözler bunlar hepsi okadar.
Kayıt Tarihi : 15.10.2008 09:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
01 Eylül 2008 gecesi yanılgılar ve yenilgiler dolu iki yanlış ilişkiden yorulmuş ve yıkılmış bir yürekten dökülen anlık sözler...
TÜM YORUMLAR (3)