Yürüyorum caddede
Bakiyorum önüme
Sanki gördüm seni,yari
Heyecanlandim birdenbire
Yaklastim arkadan
Söyle baktim bir yandan
Birde ne göreyim
Eser yok yardan
Aldanmisim
Onu sen,yar sanmistim
Ne kadarda özledigimi
O an daha iyi anladim
Heyecan birakti yerini
Üzüntüye,isterdim bilmeni
Cokta gördüler bunu bana
Biraz olsun sevinmeyi
Tekrar kaldim ben benimle
Bilemiyorum,ne yapsam nafile
Sanki sonsuz boslukta
Umutsuzluk cöktü,gönüle
(Berlin,05.05.2006) es
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 28.8.2007 20:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Talat Özgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/28/yanilgi-72.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!