Yanılgı? Şiiri - Murat Şair Yazar

Senin suskunluğun değil,
benim saflığım büyüttü bu yıkımı.
Bir kere olsun Ben de demedin
ama ben her Hiçbir şeyine
bir ömür yükledim.

Ne sanmışım seni?
Bir liman mı,
fırtınaları dindirecek biri mi?
Oysa sen,
fırtınaların ta kendisiydin
ve ben,
en saf halimle ortasına yürüdüm.

Senin için sustum,
senin için kaldım,
senin için kendime bile yalan söyledim.
Ama sen ne yaptın?
Baktın
sadece baktın.
Gözlerinle kandırdın beni.
Bakışlarına sakladığın o boşluğu,
aşk sandım.

Kendini bile sevemezken
ben seni nasıl bu kadar çok sevdim?
Neye güvenip verdim
en kırılgan yanlarımı ellerine?

Sana sitemim yok artık
yok, çünkü sitem bile değer ister.
Sana nefretim var.
İçime işlemiş soğukluğuna,
o oynadığın masum tavırlarına,
ve en çok da
beni herkes gibi sanmana...

Ben seni yüceltirken
sen beni susturdun.
Ben susarken
sen başkalarına anlattın kendini.
Ben seninle savaşırken
sen benden çoktan vazgeçmiştin.

Zannetme ki hâlâ seni istiyorum,
ben sadece
kendimi affedemiyorum.
Sana inandığım için.
Sana hayal kurduğum için.
Seni,
insan sandığım için.