Yağmur oldum düştüm yere.
Gözyaşların, bana değdi.
Sakladım, kimse görmesin diye.
Rüzgar oldum havalandım.
Saçlarını dağıttım.
Bu halinle kimse sevmez sandım.
Güneş oldum, ayı takip ettim.
Hemencecik seni buluverdim.
Gözlerini kamaştırınca, kimseyi sevmezsin zannettim.
Halbuki, ne kadar çok yanılmışım.
Mavi gözlerine kanmışım.
Sensizde çiçekler, büyüyor elbet.
Kayıt Tarihi : 25.12.2022 16:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!