Yanılgı. Şiiri - Mehmet Yasin Sülüten

Bu gece bütün şiirlerimi idam ettim.
Harflerimi bir bir astım gökyüzüne,
Birer yıldız oldular.
Sonra bir sigara yaktım güneş oldu,
Ağladım yağmur oldu...
Tomurcuklar yeşerdi, güller açtı..
Rengim soldu, güller soldu, ağaçlar kurudu.
Dört mevsim oldum, yaşadım, haykırdım.
Baş tuttum ölüme ve ölümüne yaşamaya inat.
Coştum sel oldum, sustum deprem oldum
Kirpiklerim titredi, yok oldum.
Yok ettim umuda dair ne varsa yüreğimde.
Ve kalbimi kuruttum.
Yaşamadım saydım, ölmeyeceğim sanırdım.
Ortasında çatladım hayatın.
Sonra bir sigara daha kattım ömrümün hüzünlü anıları arasına.
Sen çıktın karşıma sonra ben tek mevsim bahar oldum.
Birleştim yeşerdim,
Yıldızlardan şiirler yazdım sana,
Güneşimi söndürdüm, yakamozlar hediye ettim sana.
Her nefesine bir gül öldürdüm.
Cenaze namazını yüreğimde kıldım güllerin.
Kalbime gömdüm, dikenleri mezar taşı.
Ve sen gittin,
Tek mevsim kışım...
Güneşin batmadığı, güllerin açmadığı
Ve yağmurun bitmediği.
Ölmem sanırdım.
Meğer ne yanılmışım.
Sevgili kendim, sevgili kaybım,
Meğer ne yanılmışım..