sen bizi öldürdün sanıyordun
ama bir kez daha yanılıyordun
hem de bu sefer yanılgıların
en büyüğünü yaşıyordun
Bizi, içindeki beni, öldürme çabaların
boşa gitmişti
biz ölmüştük belki
ama birbirine her aşık çiftte
bizler filizlenir olmuştu
görüyor musun?
şu kızı öpen çocuk aynı sen
şuradaki nazlı kız da ben
peki su çocuğun kucağında yorgun uyuyan kız
şu karşılıklı dans eden çift
paraları olmadığı için aynı meyi paylaşanlara bak
şurada öpüşenler
hep aşkımızın tohumu
sen beni öldürdüğünü düşünedur
ben onlarda bizi yaşatıyor olacağım
Kayıt Tarihi : 2.9.2018 00:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Leila Monelli](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/02/yanilgi-213.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!