Yanılgı Şiiri - İsmail Hakkı Akalın

Goncaya durdu yine
Yediveren gül
Aylardan eylül
Aklım kocamış ruhum bebe
Hazan düşmüş yapraklar uçuşur
Uçuruma sürükler rüzgar beni
Toprak bir küpüz içi sırlı
İçimiz dert basılı
Çoban azığına dönmüşüz
Değneğin ucunda asılı
Asır parıltılı, asır taşıyor bizi asır fil değil
Gözlerimizi alıyor ışık
Gözlerimiz kör değil
Ama görüyor da değil
Hayat zor ya da değil
Sorunlar basit yada çetrefil
Zaman durmuş değil, ümit bitmiş değil
Ama yaşanmış da değil
Bir insan çıktı yonttu taşı
Yeryüzü insanların oldu, gökyüzü insanların
Tarih henüz adını yazmış değil o ustanın
Ama unutmuş da değil