Yanılgı..... Şiiri - Hüseyin Akçam

Bir meltem sanmıştım gülümseyen gözleri
Oysa ne çok yanıltmıştı, titrememiş kalbi
Bilinmeyen yolların dikeniymiş sözleri
Dokunmamıştı yüreğim öncesinde kimseye
..........İncindi
..........Kırdılar,
hep yüreğinin avlusunda volta atarken
..........Vurdular,
Maviliğe bakan,cocuksu gülümseyişi,

Sus olmuşken insanların sahte yüzlerine,
Bir gülümseyişe aldandım,ham ruhumun sevda telinde
Yanıldım,vuruldum,sustum
Ben hiç ögrememeyeceğim,sevgi dokunuşlarını
Yalan olanlar bu kadar cokken,

Masum sevgimi bırakamayacağım
Titrek bir yüreğin sol yanına,
Ellerinin sıcaklığına,
Çatlamış dudaklarıma,

Ne yeminler inandirdi
İnanmamış bir kalbe
Ne duruşum,ne bakışım
Yanılgı içinde bir hayal perisi
Belkide rüyaydi,geçmisin sarsıntısı

Daha dün ben bendeyken,
Sıyrılıp kendımden,
Yaşanmışlığa ait ne varsa çöpe atarken
Kirli geçmisim olmazken,
Kirlettin maviye bakan gözleri
Çokşey mi istemiştim
Küçücük bir yüreğin
Büyük sevdasından başka
Yanılgı bu da senden kalsın
Yalan bakışın sığ köşesindeki
Yanılgın olmasın seninde
Beni yanılttın,
yandığında sendeki beni hatırla

.......................31.05.2010