Yanılgı Şiiri - Vehbi Yurt

Yıldızlar da taş yürekli soylu son
Sabahlar alaca karanlığında
Anızlar da yaş sürekli köylü son
Sabahlar olanca hayranlığında

Tartar cihanda tek düşman bakışı
Görünür gölge aydınlık olmadan
Yırt fermanı tutku hasmın yakışı
Sürün yolunda fidanlık solmadan

Birisi can verdi cana gelince
Ezilir içine düştüğü halin
Gerisi kan derdi sana gelince
Bezilir göçünde küstüğü halin

İsyan tohumları ekti toprağa
Örtünce biterler deyip yürüdü
Nisyan sonu mu geldi bu toprağa
Sürtünce sinerler sevip yürüdü

İçmediler soğuk kevser suyundan
Sezgiler var düzenin yanılgısı
Geçmediler boğuk keser suyundan
Sözü geçmez süzenin yanılgısı