Yanılgı Şiiri - Şükrü Metin

Hayli büyütmüşüm seni gözümde
Verdiğim değeri etmez imişsin
Boşuna övmüşüm seni sözümde
Ettiğin vaadi tutmaz imişsin

Senin gönlün kibir ile barışmış
Güzel duyguların sona erişmiş
Kazancına artık faiz karışmış
Helal lokmaları yutmaz imişsin

Sen kendi kendini yerlere vurdun
Kendince apayrı planlar kurdun
Israr eyledikçe direndin durdun
İnsanlığa adım atmaz imişsin

Demişsin ki gayrı nefsime uydum
Merhamet vicdanı kenara koydum
Yerin kulağı var bak canım duydum
Sen kendi kendine yetmez imişsin

Geçip gidermişsin yüzünü asıp
Yüce dağlardaki yel gibi esip
Dostlar ile selam sabahı kesip
Hısım akrabaya gitmez imişsin

Metin-iyim hacet yok ki yalana
Anlayana ve kendini bilene
Yeter bu kadar söz adam olana
Ne kadar yersem de yetmez imişsin