Yanıldın Şiiri - Ömer Dalman

Bu 'Arıza' unutur mu sandın bütün yapılanları kendine?
Salağa yattı diye
doğal diye
çocuksu coşkuda diye
hakim değil mi sandın kendine,
etrafında dönen olaylara,
şu toplumun kaçınılmaz rüzgarlarının
zorladığı rotalara? ..

o kadar boş mu sandın bu gönülü
bu kalbi, bu canavar beyni? ..
bu upuzun kolların
her durumdan sonra yerinde duracağını
kendi gövdesine dolanıp
ortalığı toza-dumana katmayacağını mı sandın? ..

kollar uzunsa, vardır elbet bir sebebi de!
bunu neden düşünemedin?
gittikçe uzayan,
etrafa uzanan,
binlerce gönlü elleyen, kavrayan
saran, fetheden bu eller boş durur mu sandın?

hakim değil mi sandın bu Arıza'yı kendine
etrafında dönen olaylara,
toplumun ve senin bu iğrenç
zorunlu sanılan prosedürlerinin hapsinde mi sandın
onu da? ..

Yanıldın...
bu uzun kolların
ne kadar uzaklara uzanabileceğini
kendi gönlü gibi
dört bir yanı çöl rüzgarlarıyla kavurabileceğini
neden düşünmedin?

Bu 'Arıza' unutur mu sandın bütün yapılanları kendine?
Bakma şimdiki yorumsuz duruşuna
yanılma ki ayakta dur gelecekte de! ..
modifiye oldu bu 'Arıza'
bir sürü eğitimden geçti
ondandır bu hali...

hakim değil mi sandın kendine,
etrafında dönen olaylara?
yanıldın...

(Kasım 2006)