Acılar sineme hançer gibi saplandı,
Hasretinden gönlüm cayır,cayır dağlandı.
Ümitsizlik her gece koynumda uyuyordu,
Yalnızlık benim en kıymetli dostumdu.
Kalbimden geçenleri görebilsen,
Nasıl çıkmazdayım bir bilebilsen .
Bir kere nasılsın diye sormadın neden ,
Uğruna verdiğim savaş artık yetmez’mi.
Övün artık kendinle işte halimiz,
Verdiğin onca sözler nerede hani.
Sana beni zorla sev demedim’ki,
Ömrünü bana adayan sen değilmiydin.
Yarınlara binlerce hayaller kurdum,
İçimde hicran kaldı kalbimde elem.
Ben sormadıkça seviyorum demedin,
Yıllardır sustuğum artık yetmez’mi.
Ayten Özgün
01:Mart:20I5
Ayten ÖzgünKayıt Tarihi : 7.5.2018 11:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayten Özgün](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/07/yanildim-28.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!