Hiçbir zaman, sevgimde sınır tanımadım
Samimi gördüğüm, her kişiye bağlandım
Dostum o sandım, bütün hayatımı paylaştım
Fakat yanıldım, yanıldım, yanıldım
Karşılık görünce, ölümüne sevgim oluştu
Hayatımın şekillenmesi, sanki ona bir borçtu
Sonra bir baktım ki, her şey o kadar boştu
Fakat yanıldım, yanıldım, yanıldım
Karşılıksız seven insan, ezilecek, kahredecek
Ama biliyorum ki, hep aynı yapıdakiler üzülecek
Zaman her şeyin ilacı, bir gün gerçekler bilinecek
Fakat yanıldım, yanıldım, yanıldım.
13.03.2009
Süleyman ALTIN
Kayıt Tarihi : 22.3.2011 11:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!