Yanıldık Şiiri - Gökmen Çetin

Ayrı bir hoşluğu vardı gözyaşlarımızın
Durduk yere akıtmadık.
Yeri geldi hırçınlaştık hayata,
Çoğu zamanda hırpalandık...

Bülbül gibi vurulduk bir kere güle,
Acı durmaz tez yayılır dilden dile,
Belki aldandık hoş rengine!
Biz dikenini hiç saymadık...

Zalimin elinden çekilmez bunca cefa,
Yedik feleğin zillesini bir defa,
Ne yapalım gördü göz, sevdi gönül
Biz şerefimizi hiç satmadık...

Eski günleri andıkça sızlar yürek
Özlemlerimiz hasret,kavuşmaksa vuslat
Her sıkıntıda yardımımıza koşacak
Gönülden gönüle dostluklar kurduk...

En derin yaralar içimizde saklı,
Sevgilinin ancak bizedir nazı
Oturup ağlarız bazı bazı
Biz bunları çok görmedik...

Kim demiş ki erkekler ağlamaz...
Dert kefenin beli boldur bağlanmaz.
Cebimizdeki katlı mendillerde,
Gözyaşımızı hep sakladık...
Biz onları adam saydık...
YANILDIK...!