Yanık Türküler Şiiri - Dursun Özden 3

yanık türküler

kurak-çorak topraklarda durup akan-ince suya şiir yazan
tatlı suyla konuşan eli-deli, aksakal veli-bilge derviş-ozan
doğanın bize derin armağanı, tek nefeslik, o kutsal hayat
yitik zamanın müjdesi-sırdaşı, bin asırlık ömürdü, o sanat

türkü çığırma zamanı, ırlama  söyleyen tanburacı osman pehlivan
“hem okudum hemi de yazdım” ya da “çalın davulları” çığlığı-o an
kına gecesinde yanık türküler-o anadolu coğrafyasında havalanan
anadolu türküleri ayıldı, türk kültürü mayası tuttu; kök saldı, yayıldı

türkü sevdası atatürkiye, ozan dili-halk bülbülü sedası-sınırları aşar
inebolu açıklarında karadeniz hırçın-dalgasına bakan ulu ata koşar
başını bandırma vapuru küpeştesine yasladı; ‘manastırda bir pınar’
türküsü çığlığı-o son nefes, şark bülbülü diyarbakırlı celal güzelses

‘dağ ayrı-duman ayrı, arpa orağa geldi’ ezgisi, ata’nın içini dağladı
vatan aşkı kemale oldu, kemaliye yandı-türkü doldu-ırmak çağladı
bir yanım macar besteci bartok-sipos, öteki yanım ida dağı ağladı
sivaslı sarısözen türküleri derledi, beş çizgiye, sekiz notaya döktü
bozlak ırladı-o sazı-söze eyledi, sevda ateşini gönül teline bağladı

dursun özden