Yaşarken ben çok büyüktü... Bu aşk denen kör bıçak...
Ve bir gün gıcırdatarak kendini biçti...
İki yürekte de...
Geriye sadece göyaşı bıraktı...
O da şaşırdı bu kadar acıyla nasıl sevildiğine...
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi