Yanık Sevda Türküsü Şiiri - Menekşe Gülay

Düşünceler hep hasta, kalp yorgun düştü aşkta,
Umut teknesi herzaman, kaldı havada boşta,
Rüyalarda kalan aşk, sığamadı ruhuma,
Tek dileğim sevgiydi o da kaçtı sonunda.

Dalmıştım hayallere, mutsuzdum sensizlikte,
Hep yeminlerle geldin sığındın tövbelere,
Yanmadın benim kadar, yanmadın bu sevgiye,
Duam da bedduam da gelmesin yüreğine.

Bir aldanıştı hayat, bir kaçamaktı sevdam,
Ufacık yüreğine, dertmiydi benim tasam,
Hep sen varsın hep kendin, söyle nerede yaşam,
Hasret, özlem benimle, sense hep hürsün paşam.

Küstü bana yağmurlar, çok ağlıyorum diye,
Fırtınalarsa dargın, savrulan benim işte,
Yaprak oldu bedenim, uçacağım nerdeyse,
Ümidim, yüreğimdin kimbilir nerelerde.

Başımın tacı oldun derdime ise derman,
Kader çıkardı seni, öyle yandım ki aman,
Kara sevdaya düştüm kavruldum durdum inan,
Son noktayı koymadan kayboldun oldun duman.

Elimde fotorafın, öptüm binlerce kere,
Gözlerim gözlerinde, hayalinse gönlümde,
Hüznü istemiyorum unutulsa da gülme,
Yanık sevda türküsü, hep kalacak dilimde.