Yanık Kokusu... Şiiri - Nevin Akbulut

Geberesi,
Sen gittin ya,
Öyle bir gebermek geliyor ki içimden..
Böyle içimdeki büyümeyen çocuğu önce büyütmek,
Sonra hemen yaşlandırıp öldürmek..

Şimdi her suç’un cezası ben olmak istiyorum,
Her cevabın sorusu..
Her işlenen günahın sebebi
Her köşe başında beklemek gelmeyeceğini bile bile..

Öldüresiye,
Sen gittin ya…
Hiçbir şey kalmadı geriye…
Olan, olmayan her günaha adımı verip,
Her kara tahtaya, kara listelerin en başına adını verip,
Sonra da sileceğim…

Herkesin Günah’ını sırtımda hissedeceğim,
Şimdiden sonra hep Asi olacak bakışlarım…
Yüzüm yumuşak olmayacak artık
Hep akan rimelim,
Bir gece öncesinden kalma suratımda makyajım…

Kanarcasına,
Sen gittin ya,
Kan kırmızı olacak her Düş’üm,
Kanımla yıkayacağım her yeri..
Sonrasına kan görmekten kanım çekilecek,
Bayılacağım…

Yaşamıyormuş gibi olacağım,
Hayalet gibi dolanacağım orta yerde..
Kimse görmeyecek beni
Kimse bilmeyecek yaptıklarımı…
Haykıracağım ama Sen bile duyamayacaksın….

Yanarcasına,
Sen gittin ya,
Şimdi yansam Ateş olsam ne çıkar?
Yaksam kendimi benzin döküp,
Kim ısınır?

İçimin yanığını kim hisseder de,
Alev kokusu sızlatır burnunun direklerini…
Ve yansam, kül olsam, göçsem bu dünya’dan,
Sana kalsa Güneş, Sana kalsa Geceler,
Belki ısınırsın yanıklarımdan…

(OnÜç-Aralık-İkiBinOnBir*12:40)