Yanık Kapı Şiiri - Efsun Mavi

Kapındayım
Bir adımın dünyalar kadar uzağında
Bir de adının sesime haram yanında
Tarifi imkansız hiçliklerin sebepleriyle geldim
Bildiklerimi bırakıp, belki de sadece geldim.

Nefesim de yanımda hala ömrüme sürüklenen
Omuzlarım sanki bir dünya ağırlıktan şifa
Bir savaşın ikincisi gibi mayalı umutlarım
Yine de geldim kent kadar gürültülü ve tek bir yüzle
Acıya erken uyanmış yoksulca hırpalanmış bir çift gözle.

Kapındayım
Üç boyutlu bir bakışın gergin telleri gibi hasretim
Cevaplarını sıralıyorum suskunluğuna yamalı hüsran telaşı
Ve zil uzaklaşıyor sen gibi utanan ellerimden
Perde arkası kirli bekletmeler gitmiyor içimden.

Yakınlarda bir yangını körüklüyor yokluğun
Acıma maskeler takmış suçların sımsıkı
Sözlerinin küf kokusuna sarsılıyor dünyam
Düşüyor nazarım yere, pişmanlığım ateş, kapı yanık
Peşine aldandığım sulanmış toprak kokusu sanık.

Kapındayım
Hala açmadın kollarım boşlukta sallanıyor
Ve gidiyorum, bir ağıt takılıyor dilime
Hayalinin sıcaklığı gözlerime vuruyor
Artık susuyor sesim
Köprüye asıldı RESİM.