Dağ gibi ateşler yakıp, içimi dağlamalıyım
Sonsuza kadar yağmalısın sen, rahmet içinde…
Beni gülerken hiç hatırlama, hep ağlamalıyım
Seni severken bulmalısın beni, zahmet içinde…
Bozup kırılana dek, aklımı kurcaladım durdum
Ay yüzeyini, o yüzün için parçaladım durdum
Sanatın resminde, gözlerini fırçaladım durdum
Doğuran sendin bütün çiçekleri, demet içinde…
Ne gitmediğim yer kaldı, ne gezmediğim muhit
Mermerin en süslü halidir, bu ayrılıktan lahit
Asırlarca sürdü dakikalar; nesillerce şahit
Ayşe, Fatma, Hatice ve Hüseyin, Mehmet içinde…
Tat senin tadın, koku senin kokun, artık kıvam ver
Bir gün bile bitmesin seni arayışım, devam ver
Kaç kıtaya, kaç kavme bölünürse bölünsün bu yer
Bir tiryakiydim, aşkına üşüştüm ümmet içinde…
Kayıt Tarihi : 16.7.2007 03:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!