Yanık İzi Şiiri - Naime Özeren

YANIK İZİ

Gönül şehrimden usulca gittin gideli
Yaz, terk eder oldu bu dönenceyi
Günler gibi sözler de kısaldı dilimde
Karaya vuruyor artık içimdeki gemiler
Hırçın dalgalar
Dövüyor dalgakıranlarımı delice
Kış güneşi ısıtmıyor eskisi gibi
Çiğ damlacıkları parçalanıyor
Düşerken yapraklardan yere
Katar katar kara trenler geçiyor içimden
Acı bir düdük sesiyle…

Oysa bir gelsen sevdiğim
Bir gelsen…
Nasıl şenlenecek bu terkedilmiş istasyon
Bir bilsen…
İşte o zaman bayram benim yüreğimde
Seni karşılamaya çıkacak
Yastık altındaki kırmızı pabuçlarım
Sarılacak birbirine saçlarımdaki tokalarım
Bu şehrin sokakları sensiz bomboş
Dön ve bir daha asla gitme
Derin bir yanık izidir sevdam
Sakın, silinip yok olur zannetme…

Naime ÖZEREN