Yanık Hatıra Şiiri - Yunus Bayram

Bu gecede, kara bir kâğıda acıyla kazıldı adın
Karanlık sarar ruhumu kefen gibi,
Her düş kanar, uyku girmez gözlerime.
Dünüm kül oldu, bugünüm harap;
Kalbim sessiz çığlıklar içinde.
Adınla yanar bu ciğerimde.

Sabah doğsa ne çıkar, içim yine gece,
Meçhul bir kader bağlar ellerimi hece hece.
Adın düşer sessizliklerime, iz bırakır içimde,
Sensizliğin cellât gibi çöker üstüme.
Bir gülüşün yeterdi yaşamak için,
Şimdi her köşede yalnızlık var gözlerimde.

Dün geçti, umutlarıyla birlikte gömüldü,
Bugün de yarınsız bir mezara sürüklendi.
Karanlık yollar, çıkmaz sokaklarla çevrildi,
Sensizlik zehri düştü kazındı kalemime.
Kimse bilmez içimdeki yangını,
Geceler fısıldar acımı mürekkebimle.

Yollar meçhul, her adımım sensizlikle dolu
Her köşe başı hatıralarla zehirli.
Namlu önünde kalmışım ezeli
Vazgeçebilsem öleceğim gün olur sevgili
Sevdan içimde olmuş deli, kimse bilmez halimi.
Her nefeste kalbim paramparça sevgili.

Gidiyorum dediğinde, yalanınla bıraktın beni
Seninle kayboldu benliğim, sevgili
Sevdamla oynayıp, düşlerimle bitirdin beni
Sensin bu, kendime olan ihanetimin sebebi.
Sensin bu, sensin acılarımın içindeki tek sahtesi

Her harfimde sen vardın, her nefeste sen ama eksikçe
Kalbimde bir yer kazılmış, ölü bir bedende
Kırıldı kalem, sustu sözlerim, kapandı gözlerim, öldüm ben sessizce.
Kendime yakışanı yaptım, gizlice.
Helal olsun sana sevgili, tebrik ediyorum seni
Gönlümde kırılanı sen tamir etmedin, yaktın beni.