Tam da Aklımdan Geçen

Aynı göğün altında
Ayrı birer nefesiz,
Nefessisiz...

Okyanus kokusunu almıyor artık ruhum
İstediği kadar mavi bir sonsuzluk var etsin
Dalgalandıkça kıyıya varacakmış gibi dursun
Senin bana sunduğun bahçede
hatrımda kalan koku,
İçimde yandıkça kurumuş
Yanık gül kokusu..

Gözler ne renk?
Ne diye yankılanır duvarda sessiz sesim?
Ne diye boğulur mavi gözlerimde bedenim?
İşte neymiş; hani mavi sonsuzluktu hepimiz için?
Alışılagelmiş ifadelerle kalıplaşmış bedenim.

Ben,ben bir kehribarmışım...
Gözlerindeki yansımasından tanımışım.
Soyutlanmış bir heceyle, kaybolan suretimle...
Canım...
Kelimelerim kifayetsiz kalıyor sana.
Seni sana anlattığım satırlar kavuşamadı daha mısralarımda...
Ve ardında bir hasret bir duayla gün vardı sevgiliye
nemli gözler karşısında...