Yanık Gözlüm.. Şiiri - İsmail Kurt

Konu:Aşk..

Saçların kıvırı çıkardı tülbentinden
Gözleri yanık bakardı badem yeşili
Her iş gelirdi o kınalı elinden
Kanatları uçmaya hazır turnalar gibiydi

Gel desem,varacaktı düşünmeden bana
Kaçalım desem boğçası hazırdı daima
Kırmızı kirazı sürerdi dudaklarına
Mest ederdi beni,melek gibiydi..

Her zaman mutluydu her zaman güleç
Narin bir papatya gibi nazik
Boy pos endam dört dörtlük
On üzerinden ondu fizik..

Bakarken ona erirdi yağlarım
Yanında müthiş ağrırdı karnım
Açılırdı yakam yanardı bağrım
Onun ise hevesi bir an önce evlenmekti..

Bense,daha askerliğimi yapmamıştım
Hayata atılmamış,olgunluğa ulaşmamıştım
Ben bekleyelim dedikçe,o sabırsızdı
Ona yalvarmalarımda çare etmedi..

Yıllar geçti,askerden döndüm
Feleğin çarkında eğildim büküldüm
Geçenlerde onu bir başkasının kolunda gördüm
Yanık gözlüm,baktı baktı döndü gitti..