Yanık Ezgi Şiiri - Orhan Tuncay

Bir hece damıtınca imbiğimden
Bir duygu demlendikçe yüreğimden
Sevda çiçekleri sepilince sevgilimden
Kanatlanır şiir olurum göklerde

Sonsuz kederimin yalnız sokaklarında
Onulmaz acıların karanlık otağında
Bitmeyecek özlemlerin acıtan kucağında
Kapaklanır ezgi olurum yerlerde

Ben şiirim, ben şairim, ben şarkıyım
Sevenlerin sevdasıyım, ölümüne aşkıyım
Umutsuzluk kuyularından sızan sancıyım
Söylenen bir yanık ezgiyim her yerde