Yanık Çınar Yaprakları Ve Kış Kuşları

Yanık çınar yaprakları örtüyor sıcak adımlarımı
savrulan aşk uğultularının donukluğunda.
Avucumda sevgili
üşüyen kış kuşları
ellerim paltomun ceplerinde
sıcacık yürüyoruz sevgili kış kuşlarımla.

Bunca kayıplar yitirmedi bendeki insanı
onca duvarlar yıkılırken üstüme,
bence
sızılı ve örselenmiş olan
geçmiş ti.
Senin suçun değildi yürek incitmeleri
dokunmamışsın hiç ince camlı yürek pencerelerine
giderken bu bilmediğin buzlu göl patikalarında.

Boğulursunuz dumanından yaklaşmayın
yanık yürek yangılarının yamacına
serilmişim bir dağ yatağına sere serpe
upuzun bırakmışım gönlümü
bir tepesinden,
bir eteğine yatağımın
dağılmışım dağlarımın içinde,
serilmiş üzerime
mavi yıldızlı aylı yorganım,
kalk! diyor...dirimim!
çık! deniz feneri terasına
dök! yanık çınar yapraklarını kalbinden
denize sıfır
mavi kokulu dünyandan
uçsuz ufuksuz
sevginin dalgalı derinliklerine...

Ne duruyorsun
bulmuşken böyle bir hayali fırsatı...!

'04-bitez