Yanık Çeşme Şiiri - Nafiz Şen

Bir kuş kondu taşıma, öttü cik cik cik
Bacakları ne kadar zarif, incecik
Eğilip kalkarak, su içti, suya kandı
O küçücük, çok sevimli bir candı

Bir köpek geldi, kulakları sarkık
Kuyruğu pervasızca, havaya kalkık
Eğildi, su içti, lakayt lap lap lap
Suyum akar her cana yalap yalap

Bir sürü koyun, hepsinin başı yerde
Sanki düşmemiş, hiç biri bir derde
Eğilip hepsi sırasıyla suyun içti
Anlaşılan güneş hepsinin beynine geçti

Bir çoban geldi, sopasını yere vurdu
Oturup çeşme başıma bağdaş kurdu
Eğilip suyum içti kana kana
Güneşten kararmış yanık teni geldi cana

Ben dağda, yalnız yanık bir çeşme
Sorma hiçbir şey derdim deşme
Suyumla gece gündüz yanık yanık akarım
Ben işte böyle her cana can katarım