Bir gece gelmiştin yanıma, selam demiştin,
Gözlerin buğuluydu,
İçinde bin bir yara,
Yalnızdın,
Üşüyordun,
Bunu söyleyemiyordun,
Ama ben seni hissedebiliyordum,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Güzel dizelerinizi zevk alarak okuyorum...BAŞARILARINIZ DAİM OLSUN...
tebrik ediyorum ve kutluyorum sizi. sevgiyle..
Ne güzel, en güzel ben yanıyordum,
Kolay değildi yanmak,
Bitkindim,
Ne gitme diyebildim… Ne arkandan gelebildim,
Yaktığın ağacın bir canı olduğunu bilemedin…
Bir ağaç değimi? Olsun sen ısın yeter,
Bir orman olsam senin için bir kere daha yanmaya değer!
Orada çok uzakta değil biliyorsun, yanık bir ağaç var,
Unutmamışsındır,
Dallarından, yapraklarından, eski yeşilliğinden iz yok,
Artık ne gece, ne gündüz yanına gelen yok…
Şimdi içimde bin bir yara,
Üşüyordum,
Yalnızdım,
Yanmıştım,
Yanmıştım ama acaba yanılmış mıydım?
Tebrikler Mehmet bey, çok güzel bir benzetme ve harika anlatım.. Kutlanır efendim...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta