Yanık Şiiri - Yakup Onat

Yarasalar misali geceleri dolaşırım,şu kaldırımlara atarım kendimi.
Aşkının susuzluğunu hep seni düşlemekle tadarım, yıldızlara, kayan bulutlara baka baka.
Narın,”naza” ne zaman galebe çalar, bilemem ki?
Isıtır belki musalla taşında senin kor yüreğin kaynayan kazanımı.
Kader birleştirmez bizi,açılan ellerimizi bir gizli güç gerisin geri iter sanki.
Yanan küllerimi savurur birisi.
Aşıkların ne günahı vardı ki?
Kavuşamaz hiç birisi.
Uzadı artık bu dünyada nasibim belki.
Pare pare olan kalbim nice acılara dayanır, gör gayrı.
Kosam yüreğimi avuçlarına kan kırmızı şekillerle ismini yazıvereceğim.
Sanma,çirkinliğimden utanacağım.
Sevmesen de aşkımın sefasını sensiz süreceğim.
21Haziran 2009