Yani Ne! Şiiri - Kubilay Demirkaya

Ben dostluğa kol kanadım gerende,
Dostum benden uzak kaçar yani ne
Namert suyu dost bendini delende,
Gözü yaşlı cömert ağlar yani ne

Son pişmanlık fayda etmez ağlama
Ola ki bir acı söze aldanma
Baştan düşüp söyleyeni budama
Ustası kim, kim öğretir yani ne

Baş yoldaşı dostun olsun bir zahit
Tevekkül halinden ayrılmaz tevhit
Kan emici menfaat düşkünü ifrit
Adamlık şeklinden çıkar yani ne

Hatır yıkmak kolay görünür evvel
Dostun dosta armağanı sıcak el
Verdikçe mertliğin azması güzel
Namerti sığ suda boğar yani ne

Dost bağına gül saçılır, kokla sen!
Uzak durma, kol boynuna dola sen!
Ölüm hattı yolu açsın, ölesen!
Yok bilen vaktinde varır yani ne