Yanı Başımda Şiiri - İlyas Doğan

Burası havasını ilk defa kokladığım
Anadolu bozkırının Nemrut’u.
Avareler yanı başımda kıyasıya vuruşuyor.
Biri “Kaybeden çayları ısmarlar! ” diyor.
Oyunu kazanan muzaffer edasıyla
Çevreye çalımını atıyor.
Çaylar tavşan kanı…
Masama da iniyor
Büyük dudaklı bir bardak.
Sıcaklığını burada duyuyorum
Sefil ve fakir insanların.
Her biri dalında kızarmış meyve.
Yanı başımda bir havuz…
Çayıma el uzatıyor, susamış belli.
Havuz kuru, fayanslar ölü…
Yanı başımda sefil çocuklar…
Kırmızı bisikletin beli yamuluyor
Üç körpe yüklendikçe.
Üçü de sırada o tarifsiz anı beklemekte.
Ah, bir de sefaleti ve acıyı
Yaşamasa bu körpecik yürekler!
Yanı başımda yeşil bir dünya…
Kararmaya yüz tutuyor yavaş yavaş.
Çocuklar ve dünya yanı başımda kararmasın!

[ Kâhta – 2001 ]