Yani Adam Aim Kendini Arardı

Samsunun şirin bir ilçesinde doğdu
Kahvehanede çalıştı ticaretle uğraştı
Fazla özel hayatını sormadım da..
Galiba küçük yaşta annesini
Sonrada babasını kaybetti
Bayanlara yakınlığı küçük yaşta
Annesini kaybetmesindendi.
Uzun bir süre bir yerde yaşamak
Ona göre olmadığından
İlçesini sevdi ama yeterli de görmedi.
Oralarda sıkıldığında
Giderdi tersakanın kıyısına
Bakar bakardı
Yani adam daim kendini arardı.
İlçedeki son dönemlerinde
Tersakan onu fazla görmeye başladı
Kendi kıyılarında.
Ve kızdı artık
Buna maviyi aşılayarak
“Oldumu mavi olacak” deliliğinde
Mavi bir okula gönderdi onu ilçeden.
O yüzden adam “oldumu mavi olacak” derdi
Yani adam daim kendin arardı
Bende yıllar önce mavi okulda tanıdım onu
Tam hatırlamıyorum ama..
Sanki daha çok takım elbise giyerdi
Grup arkadaşı değildim
Pek de beraberliğimiz olmadı onunla..
Belki buna da gerek yoktu
Gözlemciliğime güvenirdim
Telapatisel bağ kurar tahmin ederdim
Bu yanım güçlü gibi gelirdi bana
Hafif ak düşmüş uzun dalgalı saçları
Esrarlı bakışları düşünceli yüz simasıyla
Sınıfta otururken hatırlıyorum da…
Geceleri zıpkınla balığa çıkar
Kışın karlı çatıda likör içerdi
Hatta..
Kantindeki kıvırcık saçlı kızın
Gözlerinin tatlı derinliğine dalmaya kalkar
Boğulurum diye korkarak
Kulaçı gamzelere atar
Olakii bir yorulma durumunda ise
Kıvırcık saçlı kızın dudaklarının altındaki bene çıkıp
Dinlenmeyi planlardı
Planlardı planlardı da böylece
Yani adam daim kendini arardı

Kader yine gözlemlememi istedi galiba
Uzun zaman sonra
Bir devlet kuruluşuna girmek için
Açılan bir sınavda buluştuk onunla
Ankara da
Yine saçları uzun birde sakal bırakmıştı
Zaman her ikisini de daha da ağartmıştı
Oooo bacanağımın ardından maziden bir sohbettir başlamıştı
Nitekim aynı işyerinde işe başladık
Aynı evi tuttuk
Fazla zaman geçmemişti ki..
Yine zuhur etti bir şeyler
Boğazın ışığında hayalini seyrettiği
Büyük aşkın tatlı şırıltısını
Duymaya başladı
İçtiğimiz onca zamanlarda
Bir şey hissettirmedi de..
Bir gün ağlarken kendini de gizlettirmedi
O dönemler yapmadığı manevra kalmadı
Yine ticarete döndü
Un sattı çorap sattı
İki takım elbise de bana kaktı
Sonrada tiryakisi olduğu sigaraya savaş açtı
Dahası birde baktık..
Dansa gitti
Orada çeşit çeşit kızlara sarktı
Aralarından
Epeyce de mavi gözlüye baktı
Buda yetmedi
“Oldumu mavi olacak” deliliğinde
Tersakana inat
Mükemmel soyut resimler yaptı
Çekilerek uzağa
Yaptıklarına bakar bakardı
Onların içinde
Yani adam daim kendini arardı
Zamanla Ankara da yetmedi sıktı
Bir bahaneyle de Japonya ya gitti
Oralarda da rahat durmamış olacak ki..
Geldikten sonra bir de çekik gözlü geldi
Son limandan ayrılma vakti gelmişti
Güvertedeki bütün ırgatlar neta edildikten sonra
Vira Bismillahla,
Çekik gözlüsüyle
Şimdilerde Ege tarafındalar
Birde çocukları olmuş
Bugünlerde de bir sergi açmış
Gidemedik de..
Ha unuttum
Son zamanlarda da şiir yazar
Hayyamın
“Tanrım onu sen aşk ile şehvetle yarat
Amber koku ver saçları sümbülce uzat
Kalk sonra “sakın bakma” de manası bunun
Doldur kadehi tersine tut dökme fakat”
Mısralarıyla yaşar
Bir başka damardan
Yani adam daima kendini arardı
Ama bilirdim
Bütün gemicilerin ruhu onda yaşar
Başındaki gökleri bir deniz sanar
Okyanusun ortasında
Gelmediğinde günlerce bir gemi
Rahat etmez yüreği daim yanardı
Deniz ona bazen gülümserdi uzaktan
Bazende yanına gelip
Okşardı saçlarını rüzgarlarıyla..
Martılar çığlık çığlık ağıtlar yakar
Yakomozlar renk renk ışık saçar
Güneş doğunca içindeki sisi açar
Dalgalarının sesi bir şarkı yakar
Yosunları burcu burcu kokardı ona
Sevdaları ise anoforla derinlere batardı
Martıların gök yüzünde çığlık çığlık bağrışı
Yada güzel bir kızın mavi mavi bakışı
Ruhuna huzur veren bir ırmağın akışı
Bir yunusun onu farklı bir şekilde çağırışı
Kutup yıldızının bir gemiye yön verişi
Dalgaların kıyıyı bir sevgili gibi sarışı
Bir çıpanın denizin dibini yarışı
Sanki ona denizin sesiymiş gibi gelirdi
Sonra rüyadan kalkar fırlardı
Yani adam daima kendini arardı...