Bu gece içtiğim sigaranın
Titrek dumanında umudu kaybettim
Hayalimde çamurdan insanlar ve evler yapıyordum kimseye yoktu zararım
Yine de umarsızca yaşıyorum derken
Toprağın altına giren heyacanlı kalbime yazdım sonsuza dek bitmeyecek yalnızlığı...
Taş taşıyorum hâlâ duvarlar örüyorum
Küçük bir delikten dünyanın geri kalanını görüyorum
Yani fırtına bana izin vermiyorsa
Denizlere neden kızayım...
Ben olduğum yerde bir yanıp bir sönüyorum
Bir de utanmadan sıkılmadan
Anlamsız şiirler yazıyorum.
ÖZGÜR ŞEKER
Kayıt Tarihi : 5.10.2018 21:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özgür Şeker](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/05/yani-46.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!