Yangınlarını Üfler Şiiri - Gülden Işık

Söylesem dinler misin can niye yanıyor
Yanıyor ve neden hiç sönmüyor
Sönmeyen yanından kırıldı kalbim
Kalbimde çoğaldı imdat seslerim

Sesim kâr etmiyor duyan insafsız
İnsafsız teslim olmuş aşkı vefasız
Vefasız hiç bilmiyor nasılmış sevmek
Sevmenin vebalinden yüreğimde köz
Közümün rüzgarı o sessiz duruşun
Duruşuna umut, bir damla su oluşun

Seni beklediğim her köşe ssız bir sokak,
Sokaklara düşmüş bakmayan gözlerin
Gözlerindeyse derin uçurumlar
Uçurumlarda yankılanır acı sözlerin
Sözlerine incinir her nefeste sevgim
Sevgimdeki sen, duymazdan gelen ahım
Ahımla savrulur dipsiz geceye mahım

Hangi dua yetişir bu yangını söndürmeye?
Sönse de hangi zaman beni benden siler?
Silmek kolay, sevmek suçsa eğer,
Eğer bu kalp kül olmamışsa sevmekten Sevmekten korkmaz, yangınlarını üfler.

(Not: Her düzenin biten kelimesiyle başlayan dizelerle oluştu şiir.)