Yangınlarin Içinde Şiiri - Elif Gülay

Gün günessiz yasayamaz besbelli,
Yildizsiz kaldim gecelerin içinde.
Sür gözünü merhem yap gözlerime;
Kör oluyorum ben isiginin içinde.

Sevdan geldi bahçeme kondu,
Bir kus seçtim sürülerin içinde.
Kusun kanadi yarali çikti;
Kolsuz kaldim uçanlarin içinde.

Güller kokar bir deli, ben ugrunda divane
Onlara varamadim dikenlerin içinde.
Bari bir ot olayim, gül degilsem bile
Ezildim, büzüldüm kokanlarin içinde.

Dalda yaprak oldum, bir gün kurudum
Düserken savruldum rüzgarlarin içinde
Bu hayatin nedir çaresi buldum;
Çaresiz kaldim umarlarin içinde.

Canim ister her seyi, ne gelirse akla
Hapis kaldim yasaklarin içinde
Soru sordum neden diye merakla
Cevapsiz kaldim suallerin içinde

Yasarken ölüm nedir diye düsünedururken
Ölümüme yaklastim yasamimin içinde
Ölüm zaten bir adim ötemizde
Anlayamadim ben bunu dünya hali içinde

Bir söz söyledim bin ah işittim
Bir sagir olamadim insanlarin içinde
Asil gerçek sukuttaymis meger
Kaybettik biz bunu kavgalarin içinde

Içimden bir seyler zorlarken beni
Ruhum hapis kaldi bedenimin içinde
“Elbet bir gün” dedim.’sabret! ’kendi kendime
Asil özgürlük benim kendi içimde

Sevgi gibi kavramlar yok olurken dünyada
Aski yakaladim nefretlerin içinde
Bir nimet bilip basucuma koydum
Gece uçup gitmis saatlerin içinde

Gülmeyi unutan dudaklara sordum
Bu yalan dünyaya aglamak ne diye?
Aldigim yanitlara daha üzüldüm
Ümitsiz kaldim arayislar içinde.

Buruk kalpler ne bekler? Bosuna niye?
Düzelmesi olmaz onun hatalarin içinde
Asil hata dünyaya gelmekmis diyen
Cehennemde yasar bir cennetin içinde

Elimi uzatsam el uzanmaz diye
Elsiz kaldim korkularin içinde
Bir gün bana sicak bir el uzunsa bile
Yakar diye kaçtim ayazlarin içinde

Hiçbir yol düz degildir derken
Bir çukura düstüm düzlüklerin içinde
O çamurdan çikmaya ugrasirken
Mahsur kaldim bataklarin içinde.

Hayaller bitti,yandi,kül oldu.
Avucuma düstüler damlarin içinde
Bu soguk sehir üsütmüyor artik beni
Alev alev yaniyorum yanginlarin içinde..
,