Yangınlarımın Sebebi

Bu defa başka
Ölüyorum
Ölmeden ölüyorum
Ölüm korkusuyla ölüyorum
Mutsuzluktan ölüyorum ilk kez…

Yollar geldi bir çatağa dayandı…
Kimseye belli etmemeye çalışıyorum çaresizliğimi
Herkesten gizliyorum
Kendimden bile
Bedbahtlığım korkunç
Kalbimdeki çöküntünün büyüklüğü tarif edilemez
Yüzüme yansımasın diye yıkıklığımın resmi
İçim acıyarak,
Sahte tebessümlerle maskeliyorum
Ayrılığın fotoğrafladığı, hüznü ve kederi…

Yollar geldi bir çatağa dayandı
Cevabını veremediğim sorular beynime üşüşüyor
Kanım çekiliyor, ellerim üşüyor
Sendeleyip yerlere düşüyor hayallerim
Sessiz bir gemi gibi ayrılıyor ruhum yüreğimden
Kanımdaki dalgalar
Devleşmeye demleniyor, sabah uykularımda
Ki aklımın cidarlarını döveceklerdir,
Yokluğunla uzunca yıllar…

Acılar
Ayrılıklar
Yalnızlıklar
Yokluktan yana ne varsa beni tanırlar…

Yollar geldi bir çatağa dayandı
… Serden geçsem, zulüm
… Senden geçsem, ölüm…
Tomurcuğum benim, Gülüm
Yangınlarımın sebebi, közüm, külüm, özüm…
İki gözüm…
Yollar geldi bir çatağa dayandı…

‘gitmek mi zor kalmak mı zor’

Gitsem;
Ki bu zor olanı
Düşünmek bile istemiyorum ardımda kalan seni…
İlle de beni...
İl-le de beni…
Ben biliyorum zaten,
Ne hallere düşeceğimi…

Kalsam;
Ki bu kolay olanı
Tüm kapılar örtük ardına kadar…

Bin pişmansın şimdi, biliyorum yar
Gönlünün kıyılarında med
Beyninin sahillerinde cezir var
Sen de hesaplar ve kitaplar
Bendeyse AŞK,
İncinmiş duygular
Ve kırılmış bir gurur var…
Yollar geldi bir çatağa dayandı…

Bu defa başka
Ölüyorum
Ölmeden ölüyorum
Ölüm korkusuyla ölüyorum
Mutsuzluktan ölüyorum ilk kez…

Antakya, 07 Mart 2012