Zaman kendi lanetinde kırıldı, ben kendimden gideli çok oldu
Yüreğim ayazlarda, sol yanıma kırağı vurdu üşüdü
Şiirlerim öldü bugün benim
Küf kokan geceler devrilirken üstüme
Islak bir yola düştü çocukluğum
Aynalarda hüzün rengi bakışlarım anlamsız
Gülüşlerim tozlu raflarda eskirken
Eşkıya duygularımı tutukladım göğüs kafesimde
Gözyaşlarım akıyor yavaşça içime
Gözyaşlarımda yansa
Yangınlarda yaksa bu yüreği
Kayıt Tarihi : 3.1.2011 17:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hikaye yok
TÜM YORUMLAR (1)