Yangınlar İçinde Şiiri - Umut Çelik

akıp giden günler
geri dönmeyecek bilirim
ve de o kırmızılı çakır gözlü kız
bir daha bana öyle bakmayacak

kırılan bir çizgiyim
gecelerim başlıyor
unutulan bir eşya gibi
oradan oraya atıldım
herkes bitti sandı
herkes söndü sandı
ama ne o ateş söndü
ne de o sevda bitti

tozlu yollarda
uzaklara bakıp bakıp dalıyorum
rüyalara dalıyorum
kabusları yüzümden atıyorum
ve seni düşünerek
gerçeklerime şaşıyorum

her şey yapılabilirdi belki
çekip gitmek mesela
ya da unutmak
kendi ismimi bile
acı verse de yangın
yangınlarda sevmek ne güzel

ne düşündüğümü soruyorlar
ne sorarlarsa sorsunlar
senden başka vereğim
cevabım yok