...Yangınım Şiiri - Gül Doğan

bir yangındı senden bana kalan
bir günah değildin güzel olandın sen
yüreğimde ki ateşi fark edemeyen ben
yollarımız ayrıydı, doğan güneşimiz farklı
gecelerimize şahit olan ay bile
ayrı şehirleri aydınlatıyordu
yıldızlar bana küsmüş sana yüzünü dönmüştü
elinden tutup da yürüyemedim hiç bir yol da
merdiven dayadım bana küs olan yıldızlara
gülümsedim her birine sevgiyle
her gece biri seni yoklasın yerime öpsün diye
emek ister demiştin sevgi için..
emek vererek büyüteceğim bir başıma
gözyaşlarımla sulamayacağım ama
her gün gülesin diye bir şiir yazacağım
bir yangınmış senden bana kalan
farkında olmadan yangın yerine çevirmişsin
gönül bahçemi..
küllerini sana savuracak sevda rüzgarım
uykusuz kaldığın geceler için bir şey yapamam
uykusuz gecelerine ortak olmak isterdim
rüyalarında olmak seni senle yaşamak
ne de güzel hayallerim var
ne de özel hayallerimin hepsi
tenimin senle yanması o kadar mı zor?
yarım kalacak her masal beni mi buluyor?
beni kucaklayan her sabaha sensiz uyandım
her gün sana rüzgarlarla aşkımı fısıldadım..
veda vakti yaklaşıyor işte
bir titreme aldı beni
gözlerim buğulandı yine
hüzün ortak olmuş umutlarıma
vazgeçmeyeceğim ama
senden belki ama
aşkımdan asla
senden bana kalan yangınla
sana her gün
biraz daha yanacağım
yüreğime yağan aşk yağmurlarında
hayalinle ıslanacağım