Gözlerinden düşen bir yıldırımda
Yanmıştı bütün sular alev alev
Ve seni beklediğim kaldırımda
Hücum ediyor üstüme gölgen sanki bir dev.
Şimdi sana gönderiyorum bir üveyik gagasında
Alevden arta kalan bütün külleri
Birde o küllerin arasında
Girdiğimiz son bahçeden kopardığımız gülleri.
Sitem değil bu mektup bir yangının anısı
Hazan vurmuş bahçeden kuşların son tanısı
İster yırt at ister sakla ister isen yak
Ama o kurumuş güller var ya işte onları
İşte onları geçerken benim bahçeme bırak
Kayıt Tarihi : 17.4.2014 14:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
harikulade candan kutlarım muhabbetle tam puan kaleminiz daim olsun
Bu nedenle olsa gerek, 'yangında ilk kurtarılacak' olan, anılardır...
Güzel şiir... Kutlarım Mete Bey....
ama şiiriniz çok güzel olmuş hicran şiire kalmış....
Sadece gülün kokusu değil girilmişse gül bahçesine yansa da bahçe kalmak gerekir bazen gülün uğruna........nedensiz......
Benim de;
İki çift kirpik arasından
İlk kıvılcımlarını almış
Yangınlardan artakalan
Közlerim var... (Söz Göz ve Köz)
TÜM YORUMLAR (13)