Bianka! Sen kundaklanan yangınların rahminden gelen azap!
Sen damarlarıma şırıngalanan işkenceli ızdırap!
Şimdi Sen; Küllerin rahminden sezeryanla doğan bir zümrüdüankanın
Cerrahi mazgallara sümkürülerek kusulması gibi tiksinç;
ya da Pskiyatrlarca tertiplenen topluyangın terapilerinde yanarken
menekşeli küllerinden ateş çiçeklerinin doğması gibi haşin
ya da; Kınına platonik hisler besleyen; keskinliğini damarların engebesinde bileyen;
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta