Yangın yüreğin Şiiri - Oktay Çekal

Yangın yüreğin…

İçimde sönüyor hayat
Geceye düşüyor nefesim
Soğukların iç titremesinde
Yanıyor buzul tenim
Kar yangınlarında
Tutuşuyor bedenim
Ruhumda sıkışıyor
Sevgim boğuluyor içimde
Anlamsızlıklar yükleniyor
Bakışlarıma...
Bir sel olup dökülüyor duygularım
Dereler taşıyor yatağından
Denizlerin dalgasıyla buluşuyor
Çağlayan gözyaşlarım
İçimde sönüyor hayat ışığı
Meşale oluyor zaman
Sürüyorum…
Ellerime dokunan sıcaklığa başımı
Arzularım destekliyor gördüklerimi
Sarıyor hasretim
Sıkıca bir battaniye oluyor
Varlığıma sarılışındaki yangın yüreğin…

Oktay ÇEKAL
20.10.2012–03.48