Yangın Yeri Türkiye Şiiri - Kemal Tekir

Günlerdir,Cennet ülkeme,
Çökmüş bir karabasan,
Yanıyor,cayır cayır,
Yanıyor,dağ,taş ,orman.
Acımızı tarif edecek,
Kelime bulamıyorum aman,
Rüyalarımda ağaçların,
Ormanda yanan canların,
Canhıraş çığlıkları,
Feryatları figanları.
Biz ,ağacız,ormanız
Doğanın ,doğal hayatın,
Vazgeçilmez parçasıyız.
Sobada,fırında,
Yaktığınız kuruyan dallarımız.
Bebeğinizin beşiğiyiz,
Kapınızın eşiğiyiz,
Yazı yazdığınız,kalemin,
Defterin hammaddesiyiz,
Yazın sıcağında serindir gölgemiz,
Kirlettiğiniz havayı,
Temizleriz,besine çeviririz.
İçimizde yaşayan ,canlılara,
Ev sahipliği ederiz.
Yağış rejimini düzenleriz,
Köklerimizle toprağı kavrar,
Erozyonu,toprak kaymasını önleriz.
Geçmişinizin,hatıralarınızın,
Canlı tanıklarıyız biz.
Kesildiğimiz yerden yeniden,
Yeşerir ,filizlenir,
Neslimizi muhafaza ederiz.
Gölgemizde,piknik yapıp,
Bıraktığınız atıklar,
İyice söndürmediğiniz mangallar,
Söndürmeden attığınız izmaritler,
Özellikle cam şişeler,
Tepemizden geçirdiğiniz,
Elektrik nakil hatları,
Bizler için en büyük,
Tehlike kaynakları.
Lütfen bizlere karşı,
Daha duyarlı olun,
Biz doğanın ciğerleriyiz,
Biz yandıkça yanar sizin de,
Yüreğiniz,ciğeriniz,
Umutlarınız,geleceğiniz.
Yangında yanan sadece biz miyiz?
Birlikte yaşadığımız canlılar,
Börtü,böcek,solucanlar,
Fareler,sincaplar,tavşanlar,
Karıncalar,arılar,
Ayılar,çakallar,tilkiler,geyikler,
Dallarımızda tüneyen kuşlar,
Ya onların masum yavruları,
Yanıyoruz canlı canlı,
Bizler de Allah'ın yarattığı,
Birer canlıyız canlı.
Bizler de kendimize göre,
Tesbih ederiz Allah'ı,
Biz mazlumların ahı,
Deldi geçti semaları.
Bizleri kasten yakanların
Gelmez ,Dünya 'da,ahiret te,
Bir araya iki yakası.
Yaşadığınız doğada,
Bütün canlıların kaderi,
Unutmayın birbirine bağlı,
Bırakın akıl tutulmasını,
Sorumluluğu başkalarına atmayı,
Bırakın aymazlığı,
Söndürün bir an önce,
Söndürün şu yangını.

Kemal Tekir