Şimdi en açık renginde gözlerin
Şimdi benimlesin tüm kaygılardan uzak
Anlatılmaz bir şey var aramızda hazin
Şiir gibi bir şey seninle yaşamak
Bulutsuz bir gökyüzüdür güzelliğin
Devamını Oku
Şimdi benimlesin tüm kaygılardan uzak
Anlatılmaz bir şey var aramızda hazin
Şiir gibi bir şey seninle yaşamak
Bulutsuz bir gökyüzüdür güzelliğin
Ankara'yı umutsuzluğu anlatan şiirini yeni okudum. Geç kaldığım için çok üzüldüm.Yüreğine sağlık.Binlerce teşekkür. Sevgi ve saygılarımla.
Yalnızlığımın tek refakatçisiydi oysa Ankara!
Şimdi ayrı kaldık;
Azabın koynunda yanıyor şehir,
Ve ben tek tabanca…
YOK YOK YANINDA KALEM VARSA TEK TABANCA DEGİLSİNDİR
HÜZÜN MÜ YOKSA ÖZLEM Mİ AĞIR BASAN DEĞİŞİK BİR ŞİİR OKUNASI TEBRİKLER ABİ SAYGILAR FATİH DEMİR
Ne güzel bir anlatım böyle,
hüzün ve özlem kol kola.....
Yanan Ankara mı? Çelebi Mustafa Mı?
ayırmak kolay mı, anlamak kolay mı?
Tebrikler şair yüreğe , en içten duygularla..
Kaç köşede kaç yangın, aldırıp tınmaz şehir
Efkarı baştan aşkın gönüle sınmaz şehir
Her yanı buz kesilmiş insanların bahtında
Duygusuzlar devridir yakmazsan yanmaz şehir...
Ağam şiirini rahatsız ettim ama içimden geldi...
başarılar...
Bu genç kardeşimiz iyi yazar. Şahidiz.
Tevazudan dolayı pek ortalıkta görünmek de istemez.
'Ankara da otobüs beklerken ki zamanlarım geldi aklıma ve gençlik parkı ...yeniden o yaşlara dönmek isterdim....umarım yangın yeri olmaz Ankara...sevgiler'
ankara yangın yeri ankara sevdaların şehri
ankara ayrılıklar şahidi
ankara vuslata uzanan yol
selam sevgilerimle kardeşim
____[]____[]____[]____[]_____[]____
Nasıl yanmasın şehir,
Bir isyan bayrağı açmışken kaldırımlar
Tutunacak dalı yokken sokakların, geceye
İnim inim inliyorsa caddeler sessizlikten
Nasıl yanmasın şehir! ...
Oysa tek umutgahımdı Ankara!
Biz onla sarmaş dolaş gecelerde,
Ve milyon ümitle uyanıp he sabah,
Bir telaşın gölgesinden gülümseyen sevdalar
Sevda ki; çaresiz
Şimdi beni de şehri de teneşir paklar.
Nasıl yanmasın şehir,
Nasıl isyan etmesin kaldırımlar…
Yanardağ misali kızgın şimdi toprak,
Bir okyanus gibi derin yalnızlığımız.
Kavuşunca gözlerim ansızın mateme
Dile düşer güftesi; namahrem şarkılarımız.
Daha bir mahzun bakıyor sokak lambaları,
Daha bir ağır şimdi sanki kaldırımlar.
Anıların dibi tutmuş aşikar.
Ve kavlini yitirmiş geceyle gündüz,
Dengesini kaybetmiş yanan şehir,
Şimdi Tunalı Caddesi
Her vakte yukardan bakar…
Nasıl yanmasın şehir!
İstila etmişken umutsuzluk caddeleri,
Bir hüzzam şarkısı bestelemişse Kızılay,
Ve dili tutulmuşsa Anafartalar’ın,
Konuşmaz olmuşsa, Kurtuluş, Cebeci…
Nasıl yanmasın şehir…
Yalnızlığımın tek refakatçisiydi oysa Ankara!
Şimdi ayrı kaldık;
Azabın koynunda yanıyor şehir,
Ve ben tek tabanca…
21 Ocak 2008 Pazartesi / 22:10
_____SEVDAZAN____®
Mustafa Çelebi Çetinkaya
Ankara'dan bir parça görünüm...harika...güzel..
Şiir gayet başarılı ve harika olmuş...akıcı oluşu kendisine çekiyor...tam puan...
Kutlarım..
Selam ile.
Bu şiir ile ilgili 68 tane yorum bulunmakta