Yangın yeri Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Ben sana aşkımdan söz edemedim
Sanki şu yüreğim, nasırlı deri
Kendim kural koydum naz edemedim
Yalnız gezen ruhum korkağın biri.

Sevmek öylesine sessiz ve derin,
Derinine daldım engin kederin.
Aşk ağırlığından büyük ederin
Ruhumda kalbimden daha da iri.

Sabahlar bekledim gün ışımadı
Gönlüm bir geceyi de aşamadı
Karanlıkta ölen kalp yaşamadı
Halbuki sevmişti, hem de dipdiri.

Aşk yolunda düşlü yürünüyordu
Bazen düşüp kalkıp sürünüyordu
Hedefte sevdiğim görünüyordu
Güneş, ay ve yıldız belki de peri.

İçimde taşımak zor gibi geldi
Anlatmak daha zor yaşayan bildi
Durmuş oğlu bu iş nasıl düzeldi?
Düzelmeyen kalptir yangının yeri.