Yangın Yeri Şiiri - Yahya Harbalioğlu

Çok yordu yıprattı bu hayat beni
Ben bittim sandıkça başlara döndüm
Çevirmek zor gerçek denen dümeni
İnanılması güç düşlere döndüm

Şu yaralı gönlüm maziyi anar
Andıkça ciğerim yüreğim yanar
Dört yanım tutuşmuş ufuklar kanar
Hazandan ürkerdim kışlara döndüm

Cayır cayır gönlüm yanıyor özüm
Pişmanlık yeliyle parlıyor közüm
Mazinin alevden selinde gözüm
Birikmiş akmayan yaşlara döndüm

Dertlerim ne saza ne söze sığar
Çırpınan kalbime yangınlar yığar
Üstüme zamanın külleri yağar
Yuvası yakılmış kuşlara döndüm

Şimdiye dek nice yangını yendim
Ateşlere dumanlara direndim
Ömrümce hep yanıp sönüp tükendim
Küllendim birikmiş taşlara döndüm