Yangın yeri Şiiri - İsmail Kaya

Dünya! .üzdün benisana ahım var.
Gökyüzü yedi kat diyorlar,yıkılsın üstüne.
Devrilsin dağların diyorum sana,
İçimde bu ateş dinmiyorsa.
Cehennem alevlerini söndürmüyorsa,göz yaşlarım.
Gitmiyorsa içimdeki buruk acım.
Üşüyen sensin yiğidim,
Yangın yeri ben.

Kimselere söyleyemem bu kadar yandığımı,
Yalan dünyanın riyakarlığında.
Kapattım tüm pencerelerimi aydınlığa.
Zaman çare derler ama ne zaman.
Yangınlar kül olur derler,külleri savururmuş yeller.
Ben aceleci dünyanın,tez canlısıyım bekleyemem.
Yorgunum, yorgun bağrımdaki ateşle.
Yorgunuz tüm sevenlerinle.
Üşüyen sensin yiğidim,
Yangın yeri bizler.